“Ik tafeltennis vaak met de cliënten: ze noemen me de tafeltenniskoningin. We sporten ook weleens samen in de sporthal, dan badmintonnen of volleyballen we bijvoorbeeld. Aan de manier waarop een cliënt de bal terugspeelt, zie ik al hoe hij in zijn vel zit. Tijdens het sporten praten we daar dan over. Dat werkt heel goed.”
Gesloten afdeling
Op de afdeling waar Ellen werkt, wonen 14 cliënten met een licht verstandelijke beperking en gedragsproblemen. Vaak hebben ze een forensische achtergrond: ze zijn dan in aanraking geweest met politie en de rechter. Ze zetten langzaam stappen richting de samenleving of een afdeling met meer vrijheid. Maar hier gaat wel veel tijd overheen. “Het is een gesloten behandelsetting, het kan gebeuren dat cliënten er niet vrijwillig zitten. Ze mogen niet zomaar de deur in en uit.”
Inleven
Soms mogen cliënten op verlof buiten het terrein. “Het kan weleens gebeuren dat een cliënt wegloopt. Dan kies ik er al snel voor om achter iemand aan te blijven lopen of rijden met de auto. Het is in zo’n situatie heel belangrijk dat ik snel contact heb met de politie, collega’s of allebei. Samen zorgen we ervoor dat de cliënt zo snel mogelijk weer mee teruggaat. Ook is het belangrijk dat ik me inleef in de cliënt. Ik probeer me dan voor te stellen hoe de situatie voor hém is.”
Groot hart
Nadat Ellen verschillende zorgopleidingen had gedaan, besefte ze dat ze in de zorg wilde werken. “Ik heb een groot hart voor mensen, en vooral voor kwetsbare mensen. Kort na mijn laatste opleiding rolde ik in mijn eerste baan. Maar na een tijdje ging ik op zoek naar een andere uitdaging. Ik wilde me ook graag verdiepen in het forensische deel van de zorg. Zo kwam ik bij Trajectum terecht.”
Tweede kans
Wat Ellen fijn vindt aan werken bij Trajectum, is dat de lijnen kort zijn. “Met de behandelaar, regiebehandelaar en manager. Ik kan altijd met ze overleggen. Ook kunnen wij als begeleiders altijd contact opnemen met een achterwacht. Er is dus altijd iemand te bereiken wanneer je een situatie met een cliënt wil bespreken.”
Maar het mooiste aan dit werk vindt Ellen het contact met cliënten. “Als ik op mijn werk aankom, zie ik dat cliënten vrolijk worden. Vaak tijdens de dienst zoek ik de cliënten op en rook ik bijvoorbeeld een sigaretje met ze. Die 1-op-1-tijd vinden de cliënten heel fijn. Dan ben ik er echt voor ze. Dat maakt dit werk zo leuk: als jij oprecht bent, zijn je cliënten dat ook.
Het kan wel eens voorkomen dat je een wat mindere dag hebt. Wij blijven tenslotte ook mensen. Dan is het de kunst om jezelf te herpakken en ervoor te zorgen dat je toch professioneel op de werkvloer kunt staan. Onze cliënten voelen alles namelijk heel goed aan.”
