Van een lieve, vrolijke jongen transformeerde Jasper in een agressieve drugsverslaafde die door de jaren heen steeds verder wegzakte. En toen hij een jaar dakloos op straat rondzwierf, verslechterde zijn situatie pas echt. Zijn moeder vreesde voor zijn leven. Tot Jasper bij Trajectum kwam en de mogelijkheid kreeg om een nieuw leven op te bouwen. Zijn moeder Carlijn verteld: ‘Hij is zo eerlijk en vertrouwt iedereen. Dat vertrouwen is door andere mensen misbruikt.’
Moeilijke jeugd
Tijdens zijn basisschoolperiode kwam Jasper voor het eerst in moeilijkheden. Hij kon moeilijk leren, kwam niet mee met de rest van de klas en ging zich anders gedragen. Opeens ging hij gekke dingen doen en durfde hij van alles. Jasper ging van school naar school en kreeg daar trauma’s van. “Achteraf beseften wij dat hij op school niet de hulp kreeg die bij zijn licht verstandelijke beperking paste” vertelt zijn moeder. Jasper gleed steeds verder weg en zijn ouders zochten ondertussen naar passende hulp. Die hulp vonden ze helaas niet.
Voor straf moest Jasper regelmatig binnenblijven, maar via het badkamerraampje wist hij met meerdere keren te ontsnappen. In zijn omgeving kwam hij in aanraking met de verkeerde kinderen. Drugs, alcohol en criminaliteit waren een vast onderdeel van de dag. “Mensen dachten vaak dat het aan onze opvoeding lag, maar omdat Jasper een laag IQ heeft is hij makkelijk te beïnvloeden” zegt moeder Carlijn. Jasper raakte drugsverslaafde en kwam voor diverse incidenten in aanraking met de politie. Gevaar bestond niet meer en alles was leuk en spannend. Maar toen hij door het gebruik van drugs agressief werd, besloten zijn ouders hem uit huis te zetten. “Het was niet meer veilig voor ons en voor zijn zusje.”
Een jaar lang zwierf Jasper op straat. “Doodsbang was ik. Ik dacht echt dat hij doodging” zegt moeder Carlijn. “Er kwam een strenge winter aan en ’s nachts stond hij dan in onze tuin te schreeuwen. Het is vreselijk om je kind los te laten, maar toch moest het.” Jasper vertrouwde altijd iedereen om hem heen en daar hebben veel mensen misbruik van gemaakt. Zo smokkelde Jasper onder andere drugs naar het buitenland. “En dat terwijl hij altijd heel lief, vrolijk en eerlijk was” zegt moeder Carlijn. “Daar was niets meer van over.”
Opvang bij Trajectum
Uiteindelijk vond Jasper hulp bij Trajectum. Zijn moeder Carlijn vertelt: “daar wisten ze precies hoe ze met mensen zoals hem moesten omgaan. Ze gingen niet in discussie met hem maar zeiden gewoon: dit gaan we doen. En ze legden duidelijk uit waarom. Zelf een keuze maken kan iemand als Jasper niet aan; dan kiest hij niet voor het verstandigste, maar voor de leukste.”
John, zijn begeleider, weet nog goed hoe Jasper bij Trajectum kwam. Koppig en zonder dag- en nachtritme. Dat hebben de begeleiders hem weer opnieuw moeten leren. “Ik had al snel door dat het eigenlijk een hele nette jonge was” zegt John. “Hij had altijd fatsoen en agressief is hij nooit geweest. Tuurlijk was hij wel eens boos of sloeg hij met een deur, maar dat hoort er ook bij. Onbeleefd was hij nooit.”
De moeder van Jasper is positief over de opvang van Trajectum. De begeleider van Jasper legde vanaf het begin alles duidelijk uit, waardoor ze als ouders precies wisten hoe Jasper geholpen werd. “En daar werden wij als ouders rustiger van” zegt Carlijn. “Hij was voor mijn gevoel in goede handen.” Vanuit Trajectum kregen de ouders ook tips mee hoe ze om kunnen gaan met iemand met een licht verstandelijke beperking. Zo leerden ze dat ze meer op het niveau van Jasper moeten meepraten, minder moeten verwachten en geen keuzes moeten voorleggen. Moeder Carlijn zegt: “Trajectum weet heel veel over mensen met een beperking. Dat heb ik nog nooit ergens meegemaakt. Ze gaan zo goed met hun cliënten om: zorgzaam en met aandacht. Ik kreeg pas echt rust toen Jasper daar was.”
Eindelijk de juiste hulp
Een paar maanden na de opname bij Trajectum, kregen de ouders van Jasper weer contact met hem. Ze hadden hem enorm gemist en Jasper liet duidelijk blijken dat hij spijt had van alles wat er was gebeurd. “Bij Trajectum hebben we voor het eerst meegemaakt dat Jasper de hulp kreeg die hij nodig had. Eerder werd Jasper altijd weggestuurd, waardoor zijn gedrag alleen maar erger werd” vertelt moeder Carlijn. Volgens John was de ontmoeting met zijn ouders een emotioneel moment. “Ik vergeet dat moment nooit meer. Ze waren zo blij om elkaar te zien en zijn moeder hield constant Jaspers hand vast. Ze was op dat moment de gelukkigste vrouw op aarde.”
Stap voor stap naar verbetering
Gedurende een periode van ongeveer drie jaar, kwam er verbetering in het gedrag van Jasper. Dit ging in kleine stapjes en steeds een beetje verder. Eerst kwam Jasper op een gesloten afdeling terecht. Daarna kreeg hij steeds meer vrijheid en verantwoordelijkheid. Ondertussen werkte hij aan zijn verslaving en leerde hij nee te zeggen tegen drugs. En dat gaat bij veel cliënten wel eens een keer fout, zo ook bij Jasper. “Maar Jasper had direct spijt” vertelt John. “Hij belde zijn ouders en vertelde ze dat hij een fout had gemaakt. Hij toonde zijn emoties en zijn ouders bleven hem steunen.”
Begeleid wonen
In de laatste fase van zijn behandeling, kreeg Jasper een eigen appartement op een zorgboerderij. Daar woont hij nu al een tijdje. Binnenkort verhuist Jasper naar een andere stad om daar onder begeleiding te wonen. Hij wordt dan niet langer begeleid door Trajectum. Zijn begeleider John ziet de toekomst positief in: “Hij vindt het heel spannend om te verhuizen. Maar ik vertrouw erop dat het goedkomt.”
En als het niet goed gaat, kan Jasper op zijn nieuwe woonplek altijd om hulp vragen. “Hij is een bezig bijtje en zal naar een dagbesteding gaan” vertelt John. “Vooral het werk waar je lekker moe van wordt, is voor hem weggelegd. En dan zien we wel weer verder. Misschien kan hij leren autorijden of op zoek gaan naar een betaalde baan. Maar alles stap voor stap. En in de stad waar hij gaat wonen, woont ook zijn oma. Hij helpt haar graag met klusjes, boodschappen en haar tuintje.”
Ook de moeder van Jasper kijkt positief naar de toekomst. Ze ziet eindelijk weer de lieve jongen die hij van binnen is. “Hij is een familiemens. Kerst en Sinterklaas vindt hij geweldig” zegt ze enthousiast. “Hij vindt het fijn als de familie bij elkaar is en dat is in het verleden echt wel anders geweest. Dat Jasper altijd begeleiding nodig zal hebben, is niet erg. Zolang hij maar bezig kan zijn met de fijne dingen in het leven. Hij wil graag stratemaker worden, zodat hij veel buiten kan zijn. En in zijn vrije tijd lekker bootje varen, sporten en plezier maken. Dat maakt hem gelukkig.”
