“Elke dag is hier anders. De ene dag is een cliënt heel vrolijk, de andere dag vindt hij me een klootzak. Maar het is een eer om dit werk te mogen doen. We hebben al snel een vooroordeel over deze mensen. We vinden het lastpakken. Maar wij weten niet wat die man of vrouw heeft meegemaakt. Wie ben ik dan om iemand slecht te behandelen? Je moet er gevoel bij hebben, dat is heel belangrijk in dit vak. Ik pas me vaak een beetje aan, dan praat ik bijvoorbeeld in het straattaaltje van de cliënt. Ik ben niet meer of minder dan hij. We zijn gelijk.”
Samenwerken
Al ruim een jaar werkt Maurizio op de observatieafdeling van locatie Berkelland. “Hier blijven cliënten tussen de 14 en 16 weken. We maken een rapportage en de behandelaren maken een behandelplan, en dan gaat de cliënt door naar een plek binnen Trajectum die bij hem past.
Samen met de persoonlijk begeleider zorg ik steeds voor één cliënt. De persoonlijk begeleider regelt alles wat te maken heeft met bijvoorbeeld bewindvoering, dus de geldzaken van de cliënt. Of hij is bezig met welke regels de cliënt wel en niet heeft vanuit zijn straf. Ik doe andere dingen. Zo maak ik voor de cliënt afspraken met de huisarts. En ik ben vaak op de groep te vinden, om daar met cliënten te praten.”
Vooruitgang
Op de observatieafdeling is ook een crisisgedeelte. “Hier komen de cliënten waarbij het echt even misgaat. Hij zit bijvoorbeeld bij een andere zorgorganisatie, maar is opeens erg agressief. De situatie is dan niet meer veilig. Daarom blijft hij een tijdje bij ons, om stabiel en dus rustig te worden. De meeste cliënten die weer rustig zijn, gaan terug naar hun eigen organisatie.
Onze afdeling is dus geen eindstation. Dat vind ik het mooie aan mijn werk. Ik werk heel kort met cliënten, een paar weken maar. Op andere plekken werk je soms jarenlang met dezelfde cliënt op dezelfde plek. Dat is niets voor mij. Bij ons is het gewoon: binnenkomen, stabiel worden en weer verder. In die korte periode zie ik meestal veel vooruitgang.”
Mooie werkplek
Over het algemeen is Maurizio heel tevreden over Trajectum als werkgever. “Soms kunnen dingen wat sneller of beter. Maar ach, dat zijn kleine dingen. Verder ben ik supertevreden. Ook over de locatie waar ik werk. Een mooiere plek is er niet, vooral voor de cliënten. Er is veel ruimte en groen om de gebouwen heen. Als een cliënt over het hek springt omdat hij weg wil, staat hij in een weiland. Tsja, en dan? Deze omgeving is ideaal; het geeft de cliënten rust.”
Helemaal geweldig
Voordat Maurizio in de zorg terechtkwam, zat hij jarenlang in het leger. “Ik ben uitgezonden naar Afghanistan. In de dorpjes waar we kwamen zag ik veel hulpeloze kinderen. Toen al wist ik: als ik terugkom, ga ik de zorg in. Ik wil mensen helpen.
Als ik een cliënt een glimlach heb bezorgd, dan heb ik mijn doel bereikt. Ik hou daarnaast van structuur, afspraken en regels. En dat kan ik de cliënten geven. Het lukt niet altijd om cliënten helemaal stabiel te maken. Maar als het wel lukt, dan geeft dat voldoening. Ja, ik vind mijn werk helemaal geweldig.”
Doelgroep leren kennen
Omdat Maurizio uit het leger kwam, had hij al veel meegemaakt. “Daarom kan ik het aan om hier te werken. Ik ben niet snel bang. Niet voor een mes, niet om te worden aangevallen. Je moet hier stevig in je schoenen staan.
Maar als je twijfelt… ga dan eerst in een open instelling werken. Die cliënten zijn wat anders. Leer eerst de doelgroep kennen, mensen met een licht verstandelijke beperking. Vanuit daar kun je dan op een besloten afdeling gaan werken. En daarna eventueel op een gesloten afdeling.”
